Znaczek wydany z okazji setnej rocznicy śmierci Abd El-Kadera.
Na znaczku przedstawiono portret emira obok szarżującej kawalerii.
Abdelkader ibn Muhieddine (Abd al-Kadir, Abd El-Kader, 1808-1883) był arabskim emirem i algierskim przywódcą walk plemion Algierii z kolonizacją francuską.
Był wodzem i organizatorem. Pochodził z rodu feudałów algierskich. W 1832 został obwołany przez plemiona zachodniej Algierii sułtanem, następnie przyjął tytuł emira. Od 1832 do 1847 był przywódcą walk niepodległościowych i prowadził dżihad przeciwko Francuzom, kolonizującym Algierię i Maroko (tzw. powstanie Abd al-Kadira).
W roku 1837 zawarł z Francuzami układ, na mocy którego pod jego władzę przeszły znaczne tereny Algierii. Tam usiłował stworzyć państwo algierskie. Po zerwaniu układu do którego doszło w roku 1839 francuskie wojska w okresie kilku lat zdobyły i odzyskały kontrolę nad większością obszarów. W roku 1843 został zdobyty obóz wędrowny Abd al-Kadira wraz z jego rodziną i skarbem państwowym. W roku 1844 odbyła się walka nad rzeką Isly, w której Abd al-Kadir poniósł klęskę. W roku 1847 został zmuszony do kapitulacji, a do 1853 był internowany we Francji. Po okresie internowania przebywał na emigracji w Turcji, później dotarł do Damaszku w Syrii, gdzie w 1860 wystąpił przeciwko pogromowi chrześcijan przez Druzów, za co otrzymał od Francji Wielki Krzyż Legii Honorowej.
Miał talent oratorski, był miłośnikiem nauki, dbał o rozwój szkolnictwa, zebrał bogatą bibliotekę rzadkich druków i rękopisów. Pozostawił po sobie dzieło treści religijno-filozoficznej i pisma wojskowe. Został uznany za bohatera narodowego Algierii.
Walor jest atrakcyjnie wykonany: ramy i napisy są złote, co widać lepiej pod kątem do światła. Znaczek wygląda przez to „bogato", cieszy oko i elegancko prezentuje się w klaserze.
