Seria wydane z okazji 5. rocznicy partnerstwa Europafrica (Europafrique).
Partnerstwo Strategiczne Afryka-UE (ang. The Joint Africa-EU Strategy, zwane też Europafrica lub Europafrique) to powołana przez Komisję Europejską grupa zadaniowa ds. obszarów wiejskich w Afryce. Celem tej grupy jest wzmacnianie kooperacji pomiędzy Afryką a UE w zakresie żywności i rolnictwa.
Na znaczkach przedstawiono trzech wybitnych mężów stanu, którzy po II wojnie światowej przyczynili się do scalenia Europy.
Robert Schuman (1886-1963) – francuski polityk, mąż stanu, dwukrotny premier Francji, reformatorski minister finansów oraz minister spraw zagranicznych, będący jedną z kluczowych postaci w kształtowaniu powojennej Europy i stosunków transatlantyckich, uznawany za jednego z ojców Unii Europejskiej, Rady Europy i NATO.
Alcide de Gasperi (1881 - 1954) był natchnionym rzecznikiem demokracji i wolności w Europie. Jako włoski premier i minister spraw zagranicznych w latach 1945–1953, Alcide de Gasperi kształtował powojenne losy kraju. Doświadczenia wyniesione z epoki faszyzmu i wojny wyrobiły w nim przekonanie, że jedynie unia państw europejskich jest w stanie zapobiec powtórzeniu się tych straszliwych wydarzeń. Wielokrotnie propagował inicjatywy na rzecz zjednoczenia Europy Zachodniej, pracując nad realizacją planu Marshalla i nawiązując bliskie stosunki gospodarcze z innymi europejskimi krajami, w szczególności z Francją. Ponadto wspierał realizację planu Schumana w sprawie ustanowienia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a także uczestniczył w pracach nad utworzeniem europejskiej polityki obronnej.
Konrad Hermann Josef Adenauer (1876-1967) – niemiecki polityk, działacz i długoletni przywódca Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), kanclerz RFN w latach 1949–1963. Z zawodu prawnik. W latach 1917–1933 sprawował urząd nadburmistrza Kolonii. W okresie rządów hitlerowskich nie brał udziału w życiu politycznym i jako przeciwnik nazizmu był dwukrotnie aresztowany. W 1945 ponownie został wybrany nadburmistrzem Kolonii. Był współzałożycielem partii chrześcijańsko-demokratycznej CDU, od 1950 do 1966 był jej przewodniczącym. W latach 1949–1963 sprawował urząd kanclerza RFN. Doprowadził m.in. do nawiązania stosunków dyplomatycznych z ZSRR i do uwolnienia przez ZSRR ostatnich 10 000 jeńców wojennych w 1955 r., co społeczeństwo uznało za największy jego sukces. Doprowadził również do odbudowy gospodarczej Niemiec oraz ich integracji z Europą Zachodnią, od przyjęcia planu Marshalla, poprzez członkostwo w EWG i NATO.
Znaczki są zaprojektowane i wykonane w interesujący, unikatowy sposób: oprócz artystycznych rycin każdego z polityków, tła nie są jednolite, a jakby gruboziarniste. Kolory też nie są typowe, aczkolwiek posiadają głęboką tonację. Wszystkie te cechy natychmiast wyróżniają serię w albumie.
