Ceramika Azulejo w XVII Wieku

Cztery znaczki wydane pojedynczo w 1984 roku dla upamiętnienia 500-lecia istnienia cienkich ceramicznych płytek zwanych azulejo. Pokryte są one nieprzepuszczalnym i błyszczącym szkliwem, a ich powierzchnia jest jedno lub wielokolorowa, gładka lub z fakturą. Płytek azulejo używano jako elementów mozaik składających się z wielu, czasem ponad kilku tysięcy elementów, pokrywających całe ściany, oraz jako oddzielnych kompozycji dekoracyjnych. Płytki azulejo o bardzo różnych kształtach i kolorystyce stały się najbardziej charakterystycznym środkiem wyrazu i najbardziej ekspresyjnym rodzajem sztuki, głównie portugalskiej.

Na znaczkach widnieją fragmenty dzieł wykonanych z płytek azulejo, kolejno: 

• płytka z wzorem włosko-flamandzkim,
• płytka z ołtarza przedstawiająca orientalny gobelin,
• płytka przedstawiająca wielobarwny kwadratowy wzór,
• płytka przedstawiająca monochromatyczny kwadratowy wzór.

Demonstrują one użycie tej tradycyjnej techniki w sztuce XVII wieku.